21 дек. 2011 г.

Միիիի քիչ բողոքում եմ:)))


    Տոնական բարևներ տանջված Գունավորիկի կամ  ավելի շատ տանջված Սիրուշիկի կողմից: Ընթերցողներ ջաաան այսօր ուզում եմ բողոքեմ: Հա, Գունավորիկը ուզումա բողոքի: Դե իհարկե մեզ բոլորիս քաջ ծանոթ թեմայից`  դասերից:
    Գրու՜մ եմ, գրու՜մ եմ ու էլի գրում եմ………լա՜՜՜աաաաավ էլի, հերիք չի՞, հոգնեցի՜: Ինչքա՞ն կարելի է անհատական աշխատանքներ գրել: Քոռացա էս լարված գրելուց: Նենց էլ <<լավ>> ու <<հեշտ>> թեմա եմ ընտրել: Էսի հլը մի քիչ ոչինչ, բա հավանականությանս տեսությունը ո՞նց եմ գրելու: Հավանաբար շատ հավանականա, որ հավանականությանս տեսությունը ինձ կհասցնի հավանական խելագարության: :)))

Զգու՞մ եք, չէ, դուք էլ եք զգում, որ քիչ քիչ ուղեղիս հետ ինչ-որ տարoրինակ բաներ են կատարվում: Ասա դե ինձ էլ մեղադրելու չի: Դասախոսս եկելա, մենակ չոր ու ցամաք լեկցիան գրելա գնացելա: Այ դասախոս ջա՜ն, այ պարոն ջա՜ն, հո տե՞նց չի կարգը: Բա ո՞վա բացատրելու, որ հասկանանք: Էտ անտերը հո գրականության անգիր չի, պետք հասկանանք, որ խնդիր լուծենք, ոչ թե լեկցիան ջրի նման անգիր ասենք: Վա՜յ, նենց կուզեի մեկը ասեր. <<Սիր ջան, ոնց տենում եմ շատ ես տանջվում դրա ձեռը, արի ես քեզ տամ էտ հավանականությանդ անհատականը, լուծած պատրաստ>>: Կփրկեր ինձ, էնել ո՜՜՜ոոոոոոնց կփրկեր էտ մղձավանջից: Թե ես` ապագա մարքեթոլոգս, ու՞ր էտ հավանականության տեսությունը ուր: Սարեր ու ձորեր: Ընթերցողներ ջա՜՜՜աան, եթե կարաք, ինձ փրկեք էս մղձավանջից: Գիտեք ինչքան շնորհակալ կլինեմ ձեզ, որ կարանաք օգնեք ինձ……Ախր չի ստացվում գրել էտի, չի ստացվում ու վերջ: Բա՜աա….այ սենց տանջանքների մեջ եմ…..ամբողջ օրը համակարգչի դեմը աչք եմ քոռացնում, որ անհատականներս տանեմ հանձնեմ, նորմալ գնահատական ստանամ…….Նոր Տարիա գալիս, ես հլը չեմ կարում հանգիստ վայելեմ տոնական տրամադրությունս: Ինձ կհասկանան կարծում եմ բոլոր ուսանողները: Օրինակ եթե դասացուցակից հանեին ոչ մասնագիտական առարկաները ավելի լավ կլիներ ու էսքան անկապ տեղը ժամանակ չէինք վատնի նման առարկաների վրա, առավել ևս անհատական չէինք գրի: Իմ կարծիքով լրիվ անիմաստ բանա, որ մարքեթոլոգը հավանականությունից անհատականա գրում: Հա ինչ, բա հետո՞, հետո դնելու եմ էս բանաձևերը հիշեմ ու օգտագործե՞մ աշխատանքի մեջ, դե ծայրահեղ դեպքում մոտս հաստատ գրած կլինի, որ պետք լինի օգտագործեմ: Ո՜ւուուֆ, չիդեմ է՜, չիդեմ…………
   Այսօր սենց բողոքավոր գրառում ստացվեց: Ոչինչ չէ՞….դե հիմա ի՞նչ անենք, սենցելա պատահում: Խոստանում եմ հաջորդը շաաատ դրական տրամադրությամբա լինելու ու շաաաատ դրական լիցքերա տալու: Լավ, գնամ անհատականներս գրեմ:



Սա էլ ուղղակի նկար ժպտալու համար:






Հարգանքներով` Գուանվորիկ

6 комментариев:

  1. Nataly22 декабря 2011 г. в 05:29

    Գունավորիկ ջան փորձիր այս իրավիճակին դրական տեսանկյունից նայել, հավատացած եմ այդ դեպքում հավանականության տեսությունը քեզ խելագարության չի հասցնի:))

    ОтветитьУдалить
  2. Unknown22 декабря 2011 г. в 13:15

    Կաշխատեմ Նատալի ջաաան.....ուղղակի էտ հավանականությունը ինձ մի ուրիշ տեսակիա գժվացնում)))

    ОтветитьУдалить
  3. Sirarpi23 декабря 2011 г. в 05:18

    Սիր ջան էտ ոչ մասնագիտական առարկաները որ ասում ենք, ճիշտ ա, բոլորս էլ բողոքում ենք, բայց դրանք էլ են կարեւոր ու հետագայում օգտագործելու ենք:
    Իսկ հավանականության տեսությանդ գործում շաատ-շաատ հաջողություններ եմ մաղթում:
    P.S նեռվերդ խնայիր, այն չես կարող վերականգնել ;)

    ОтветитьУдалить
  4. Unknown23 декабря 2011 г. в 05:28

    Վայ շաաաաատ շնորհակալություն Սիրարփի ջան........P.S ուղղակի տենց էլ չեմ հասկանում երբ կարա պետք գա հավանականությունը :D

    ОтветитьУдалить
  5. Sirarpi23 декабря 2011 г. в 11:09

    օրինակ հետո երեխաներիդ դաստիարակելիս =))

    ОтветитьУдалить
  6. Unknown23 декабря 2011 г. в 11:18

    Հա բա ոնց :D Իմ երեխեքը ինձնից լավ են սովորելու: Ավելի ճիշտ ալարկոտ չեն լինելու, էտ ալարկոտություննա ամեն ինչ փչացնում իմ մոտ: :(

    ОтветитьУдалить